Research Article
BibTex RIS Cite

Revocation of Contract of Surety Regarding The Credit Agreement and Its Legal Consequences

Year 2022, Volume: 71 Issue: 1, 105 - 128, 08.04.2022

Yiğit Çelik

https://doi.org/10.33629/auhfd.1037025

Abstract

Important changes were made in the surety agreement with the
Turkish Code of Obligations. One of the amendments made in this
context is the revocation of contract of surety, which is an institution
that the legislature does not include in the former Code of Obligations.
According to article 599 of the Turkish Code of Obligations, if a
surety for a debt that will arise in the future, the surety can unilaterally
revoke the surety agreement under certain conditions. The revocation
of contract of surety is especially important in terms of credit
contracts. Because banks require certain guarantees before concluding
a credit agreement with their customers. In this case, it is possible to
provide a guarantee for the credit agreement with the "contract of
surety", which is a personal guarantee. Within the scope of our study,
the right to revocation of contract of surety regarding the credit
agreement and the legal consequences of the revocation were
examined.

Keywords

: Credit Credit Agreement Contract of Surety Revocation of Contract of Surety.

References

  • Acar, Ö. (2015). Türk Borçlar Hukukunda Müteselsil Kefalet Sözleşmesi, İstanbul.
  • Akyol, Ş. (2001). Banka Sözleşmeleri, Ord. Prof. Dr. Kemaleddin Birsen’e Armağan (Borçlar Hukuku: Özel Borç İlişkileri, 3. Fasikül), İstanbul.
  • Aral, F. ve Ayrancı, H. (2021). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (14. Baskı). Ankara.
  • Arpagaus, R. (2021). Das Schweizerische Bankgeschäft (8. Auflage). Zürich.
  • Ayan, S. (2018). Kefalet Sözleşmesi, Ankara.
  • Aydoğdu, M. ve Kahveci, N. (2019). Türk Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (Sözleşmeler Hukuku) (4. Baskı). Ankara.
  • Barlas, N. (2001). “Çerçeve Sözleşme Kavramı ve Çerçeve Sözleşmelerin Özellikleri”, Prof. Dr. Erdoğan Moroğlu’na 65. Yaş Günü Armağanı (2. Baskı). İstanbul, s. 807-828.
  • Baykal, M. (2002). “Banka Kredi Sözleşmesi”, BATİDER, C. XXI, S. 3, s. 49-92.
  • Beck, E. (1942). Das Neue Bürgschaftsrecht Kommentar, Zürich.
  • Berger, K. P. (2019). Münchener Kommentar zum Bürgerlichen Gesetzbuch: BGB, Band 4: Schuldrecht, Besonderer Teil I §§ 433-534, Finanzierungsleasing, CISG, Vorbemerkung §488 (8. Auflage). München.
  • Buz, V. (2005). Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar, Ankara.
  • Bürer, C. (2010). Contingent Capital: Contingent Debt und Contingent Equity aus der Perspektive des schweizerischen Rechts und der Finanztheorie, Schweizer Schriften zum Finanzmarktrecht, Band 93, Zürich.
  • Çınar, Ö. (2013). Türk Borçlar Kanununa Göre Kefilin Sorumluluğunun Sona Ermesi, İstanbul.
  • Dalcı Özdoğan, N. (2017). “Sözleşmenin Yorumunda Gerçek İradenin Tespiti”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 8, S. 1, s. 33-52.
  • Dursun Karaahmetoğlu, Ş. (2018). Nakdi Kredi Sözleşmesinin Banka Tarafından Haklı Sebeple Feshi ve Sonuçları, İstanbul.
  • Elçin Grassinger, G. (2011). “Yeni Borçlar Kanunu Hükümleri Çerçevesinde Kefilin Def’i İtirazları ve Kefalet Sözleşmesinin Sona Ermesi”, MÜHFHAD, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Hükümlerinin Değerlendirilmesi Sempozyumu (3-4 Haziran 2011), Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan, Ankara, s. 121-132.
  • Eren, F. (2021). Borçlar Hukuku Özel Hükümler (9. Baskı). Ankara (Özel).
  • Eren, F. (2008). İsimsiz Sözleşmelere İlişkin Bazı Sorunlar, Turgut Akıntürk’e Armağan, İstanbul (İsimsiz).
  • Ertan, K. (2003). “Banka Kredi Açma Sözleşmelerinin Hukuki Niteliği ve Özellikle Çerçeve Anlaşma Olma Özelliği”, Legal Hukuk Dergisi, S. 7, s. 1665-1684.
  • Giovanoli, S. (1978). Kommentar zum Schweizerischen Privatrecht, Band IV, II. Abteilung, 7. Teilband, Bern.
  • Gümüş, M. A. (2014). Borçlar Hukuku Özel Hükümler, C. II (3. Baskı). İstanbul.
  • Gürses, D. (2016). Banka Genel Kredi Sözleşmesi, İstanbul.
  • Karınca, E. (2001). “Banka Kredi Sözleşmeleri”, Ankara Barosu Dergisi, S. 3, s. 48-58.
  • Kaya Kızılırmak, C. (2019). Kefalet Sözleşmesinin Kendine Özgü Sona Erme Halleri, İstanbul.
  • Kayar, İ. (1997). “Kredi Sözleşmelerinde Bankaya Tek Taraflı Faiz ArtırmaYetkisi Veren Hükümlerin Geçerliliği ve Uygulanması”, Prof. Dr. Naci Kınacıoğlu’na Armağan, GÜHFD, C.1, S. 2, s. 82-93.
  • Kılıçoğlu, A. M. (2020). Borçlar Hukuk Özel Hükümler (2. Baskı). Ankara.
  • Krauskopf, F. ve Stuber, J. (2016). OR Kommentar, OFK- Orell Füssli Kommentar (3. Auflage). Zürich.
  • Kuntalp, E. (2013). Karışık Muhtevalı Akit (Karma Sözleşme) (2. Baskı). Ankara.
  • Oktay, S. (1996). “İsimsiz Sözleşmelerin Geçerliliği, Yorumu ve Boşluklarının Tamamlanması”, İÜHFM, C. 55, S. 1-2.
  • Özen, B. (2017). Kredi Açma Sözleşmeleri, İstanbul (Kredi).
  • Özen, B. (2017). Kefalet Sözleşmesi, İstanbul (Kefalet).
  • Pestalozzi, C. M. (2011). Basler Kommentar, Obligationenrecht I Art 1-529 OR. (5. Auflage). Basel.
  • Reisoğlu, S. (2013). Türk Kefalet Hukuku, Ankara.
  • Stöckli, H. (2010). “Der Kreditvertrag”, Schweizerische Bankrechtstagung, https://www.sbt.unibe.ch/publikationen/schweizerische_bankrechtstagung_2010_kreditrecht/ (Erişim Tarihi: 15.12.2021).
  • Sümer, B. (2011). “Banka Kredileri Açısından Cari Hesap Sözleşmeleri”, Terazi Hukuk Dergisi, Y. 6, S. 58, s. 34-39.
  • Tandoğan, H. (1989). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, C. I/2 (4. Tıpkıbasım). İstanbul.
  • Tekinalp, Ü. (2009). Banka Hukukunun Esasları (2. Baskı). İstanbul.
  • Uysal, B. (2011). Kredi Açma Sözleşmesinin Hukuki Niteliği, Terazi Hukuk Dergisi, Y. 6, S. 56, s. 15-18.

KREDİ AÇMA SÖZLEŞMESİNE İLİŞKİN KEFALETTEN DÖNME VE DÖNMENİN HUKUKİ SONUÇLARI

Year 2022, Volume: 71 Issue: 1, 105 - 128, 08.04.2022

Yiğit Çelik

https://doi.org/10.33629/auhfd.1037025

Abstract

1.7.2012 tarihinde yürürlüğe giren TBK ile kefalet sözleşmesinde önemli değişiklikler yapılmıştır. Bu kapsamda yapılan değişikliklerden biri, kanun koyucunun 818 sayılı Borçlar Kanunu’nda yer vermediği bir kurum olan kefaletten dönmedir. Türk Borçlar Kanunu m. 599’da düzenlenen ilgili hükme göre, gelecekte doğacak bir borca kefil olunduğu takdirde, borcun doğmamış olması ve belirli bazı şartların gerçekleşmesiyle birlikte kefil, kefalet sözleşmesini tek taraflı olarak sona erdirebilir.
Kefaletten dönme kurumu, özellikle kredi açma sözleşmeleri bakımından önem arz eder. Zira bankalar, müşterileri ile kredi açma sözleşmesi akdetmeden önce birtakım teminatlar talep etmektedirler. Bu durumda şahsi nitelikte bir teminat olan “kefalet sözleşmesi” ile kredi açma sözleşmesine güvence sağlanması olası bir durumdur. Çalışmamız kapsamında, kredi açma sözleşmesine ilişkin verilen kefaletten dönme hakkı ve dönmenin hukuki sonuçları incelenmiştir.

Keywords

Kredi Kredi Açma Sözleşmesi Kefalet Sözleşmesi Kefaletten Dönme

References

  • Acar, Ö. (2015). Türk Borçlar Hukukunda Müteselsil Kefalet Sözleşmesi, İstanbul.
  • Akyol, Ş. (2001). Banka Sözleşmeleri, Ord. Prof. Dr. Kemaleddin Birsen’e Armağan (Borçlar Hukuku: Özel Borç İlişkileri, 3. Fasikül), İstanbul.
  • Aral, F. ve Ayrancı, H. (2021). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (14. Baskı). Ankara.
  • Arpagaus, R. (2021). Das Schweizerische Bankgeschäft (8. Auflage). Zürich.
  • Ayan, S. (2018). Kefalet Sözleşmesi, Ankara.
  • Aydoğdu, M. ve Kahveci, N. (2019). Türk Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri (Sözleşmeler Hukuku) (4. Baskı). Ankara.
  • Barlas, N. (2001). “Çerçeve Sözleşme Kavramı ve Çerçeve Sözleşmelerin Özellikleri”, Prof. Dr. Erdoğan Moroğlu’na 65. Yaş Günü Armağanı (2. Baskı). İstanbul, s. 807-828.
  • Baykal, M. (2002). “Banka Kredi Sözleşmesi”, BATİDER, C. XXI, S. 3, s. 49-92.
  • Beck, E. (1942). Das Neue Bürgschaftsrecht Kommentar, Zürich.
  • Berger, K. P. (2019). Münchener Kommentar zum Bürgerlichen Gesetzbuch: BGB, Band 4: Schuldrecht, Besonderer Teil I §§ 433-534, Finanzierungsleasing, CISG, Vorbemerkung §488 (8. Auflage). München.
  • Buz, V. (2005). Medeni Hukukta Yenilik Doğuran Haklar, Ankara.
  • Bürer, C. (2010). Contingent Capital: Contingent Debt und Contingent Equity aus der Perspektive des schweizerischen Rechts und der Finanztheorie, Schweizer Schriften zum Finanzmarktrecht, Band 93, Zürich.
  • Çınar, Ö. (2013). Türk Borçlar Kanununa Göre Kefilin Sorumluluğunun Sona Ermesi, İstanbul.
  • Dalcı Özdoğan, N. (2017). “Sözleşmenin Yorumunda Gerçek İradenin Tespiti”, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 8, S. 1, s. 33-52.
  • Dursun Karaahmetoğlu, Ş. (2018). Nakdi Kredi Sözleşmesinin Banka Tarafından Haklı Sebeple Feshi ve Sonuçları, İstanbul.
  • Elçin Grassinger, G. (2011). “Yeni Borçlar Kanunu Hükümleri Çerçevesinde Kefilin Def’i İtirazları ve Kefalet Sözleşmesinin Sona Ermesi”, MÜHFHAD, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu Hükümlerinin Değerlendirilmesi Sempozyumu (3-4 Haziran 2011), Prof. Dr. Cevdet Yavuz’a Armağan, Ankara, s. 121-132.
  • Eren, F. (2021). Borçlar Hukuku Özel Hükümler (9. Baskı). Ankara (Özel).
  • Eren, F. (2008). İsimsiz Sözleşmelere İlişkin Bazı Sorunlar, Turgut Akıntürk’e Armağan, İstanbul (İsimsiz).
  • Ertan, K. (2003). “Banka Kredi Açma Sözleşmelerinin Hukuki Niteliği ve Özellikle Çerçeve Anlaşma Olma Özelliği”, Legal Hukuk Dergisi, S. 7, s. 1665-1684.
  • Giovanoli, S. (1978). Kommentar zum Schweizerischen Privatrecht, Band IV, II. Abteilung, 7. Teilband, Bern.
  • Gümüş, M. A. (2014). Borçlar Hukuku Özel Hükümler, C. II (3. Baskı). İstanbul.
  • Gürses, D. (2016). Banka Genel Kredi Sözleşmesi, İstanbul.
  • Karınca, E. (2001). “Banka Kredi Sözleşmeleri”, Ankara Barosu Dergisi, S. 3, s. 48-58.
  • Kaya Kızılırmak, C. (2019). Kefalet Sözleşmesinin Kendine Özgü Sona Erme Halleri, İstanbul.
  • Kayar, İ. (1997). “Kredi Sözleşmelerinde Bankaya Tek Taraflı Faiz ArtırmaYetkisi Veren Hükümlerin Geçerliliği ve Uygulanması”, Prof. Dr. Naci Kınacıoğlu’na Armağan, GÜHFD, C.1, S. 2, s. 82-93.
  • Kılıçoğlu, A. M. (2020). Borçlar Hukuk Özel Hükümler (2. Baskı). Ankara.
  • Krauskopf, F. ve Stuber, J. (2016). OR Kommentar, OFK- Orell Füssli Kommentar (3. Auflage). Zürich.
  • Kuntalp, E. (2013). Karışık Muhtevalı Akit (Karma Sözleşme) (2. Baskı). Ankara.
  • Oktay, S. (1996). “İsimsiz Sözleşmelerin Geçerliliği, Yorumu ve Boşluklarının Tamamlanması”, İÜHFM, C. 55, S. 1-2.
  • Özen, B. (2017). Kredi Açma Sözleşmeleri, İstanbul (Kredi).
  • Özen, B. (2017). Kefalet Sözleşmesi, İstanbul (Kefalet).
  • Pestalozzi, C. M. (2011). Basler Kommentar, Obligationenrecht I Art 1-529 OR. (5. Auflage). Basel.
  • Reisoğlu, S. (2013). Türk Kefalet Hukuku, Ankara.
  • Stöckli, H. (2010). “Der Kreditvertrag”, Schweizerische Bankrechtstagung, https://www.sbt.unibe.ch/publikationen/schweizerische_bankrechtstagung_2010_kreditrecht/ (Erişim Tarihi: 15.12.2021).
  • Sümer, B. (2011). “Banka Kredileri Açısından Cari Hesap Sözleşmeleri”, Terazi Hukuk Dergisi, Y. 6, S. 58, s. 34-39.
  • Tandoğan, H. (1989). Borçlar Hukuku Özel Borç İlişkileri, C. I/2 (4. Tıpkıbasım). İstanbul.
  • Tekinalp, Ü. (2009). Banka Hukukunun Esasları (2. Baskı). İstanbul.
  • Uysal, B. (2011). Kredi Açma Sözleşmesinin Hukuki Niteliği, Terazi Hukuk Dergisi, Y. 6, S. 56, s. 15-18.
There are 38 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Law in Context
Journal Section Research Article
Authors

Yiğit Çelik 0000-0002-1184-0043

Publication Date April 8, 2022
Submission Date December 15, 2021
Acceptance Date March 12, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 71 Issue: 1

Cite

Chicago Çelik, Yiğit. “KREDİ AÇMA SÖZLEŞMESİNE İLİŞKİN KEFALETTEN DÖNME VE DÖNMENİN HUKUKİ SONUÇLARI”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 71, no. 1 (April 2022): 105-28. https://doi.org/10.33629/auhfd.1037025.
.