Abstract
Aristoteles’in etiğinde phronimos (aklı başında kişi) ve bir düşünce erdemi olan phronesis (aklı başındalık) önemli kavramlardır. Aristoteles’in etiği mutluluk kavramıyla doğrudan ilişkilidir. Mutluluk ise us erdemine sahip olmayı ve teorik etkinliklerde bulunmayı gerektirmektedir. Oysa Aristoteles’in etiğinin yeniden ele alınması mutluluk kavramının derinlikli ve tam bir kavram olduğunu ortaya koymaktadır. Bundan ötürü mutluluk için sadece teorik etkinliklerde değil aynı zamanda pratik etkinliklerde de doğru eylemek gerekmektedir. Pratik bilgiye ilişkin olan aklı başındalık erdemi ise pratik ve tek tek şeyleri bilmede karakter erdemleriyle birlikte hareket eden önemli bir erdemdir. Ayrıca, aklı başındalık erdemi Aristoteles’teki ikinci sırada gelen mutlu yaşamda da belirleyici bir erdemdir. Bundan ötürü aklı başındalık erdemi ve ona sahip olan aklı başında kişi mutlu yaşamın başlangıç noktasıdır. Aristoteles’ten itibaren felsefe tarihine bakıldığında aklı başında kişiye benzerlik gösteren başka bir kavramla Heidegger’de karşılaşılmaktadır. Heidegger’in fenomenolojik ontolojindeki das Man (birisi) kavramı Aristoteles’teki aklı başında kişi ile benzerlikler göstermektedir. Das Man kamudaki yüzeyselliği ve herkes gibi olmayı temsil etmektedir. Aynı zamanda das Man Dasein olma yolunda bir başlangıç noktasıdır. Çünkü Heidegger’de birlikte yaşamının temeli öncelikle birisi olmadan kaynaklanmaktadır. Bu makalede Aristoteles’in phronimos kavramı ile Heidegger’in das Man kavramı arasındaki ilişki ortaya konulmaktadır. Ayrıca hem Aristoteles’in mutlu yaşamının hem de Heidegger’deki Dasein’ın otantik varoluşunun kaynağının phronimos ve das Man’dan geçtiği gösterilmektedir. Bundan hareketle her iki kavramın iki düşünürün felsefeleri için nasıl başlangıç noktası olarak değerlendirilebileceği tartışılmaktadır.
References
- Ackrill, J. L. (1981). Aristotle The Philosopher. New York: Oxford University Press.
- Anderson, J. F. (1967). Bergon, Aquinas, Heidegger On The Notion of Nothingness. Proceedings of American Catholic Philosophical Association. (41), 143-148.
- Aristoteles, (1999). Eudemos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: Dost Yayınları.
- Aristoteles, (2005). Nikomakhos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: Kebikeç Yayınları.
- Aristoteles, (2019). Magna Moralia. (Çev. Gurur Sev). İstanbul: Pinhan Yayınları.
- Aristotle, (1992). Eudemian Ethics. (Trans. by. Michael Woods). Oxford: Oxford University Press.
- Aristotle, (2012). Nicomachean Ethics. (Trans. by. Joe Sachs). Indianapolis: Hackett Publishing.
- Brogan, W. A. (2005). Heidegger and Aristotle The Twofoldness of Being. New York: State University of New York Press.
- Curter, H.J. (2012). Aristotle and Virtues. Oxford: Oxford University Press.
- David, W. R. (2011). Aristoteles. (Çev. Ahmet Arslan). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Descartes, R. (2018). Meditasyonlar. (Çev. Engin Sunar). İstanbul: Say Yayınları.
- Dreyfus, H. L. (2008). Interpreting Heidegger on Das Man. An Interdisciplinary Journal of Philosophy. (38), 423-430.
- Egan, D. (2012). Das Man and Distantiality in Being and Time. An Interdisciplinary Journal of Philosophy. (55), 289-306.
- Heidegger, M. (1955). Was ist Metaphysik?. Frankfurt: Klostermann.
- Heidegger, M. (1966). Was ist das – die Philosophie?. Tübingen: Neske.
- Heidegger, M. (1995). Nedir Bu – Felsefe?. (Çev. Önay Sözer). İstanbul: Afa Yayıncılık.
- Heidegger, M. (2000). Uber den Humanismus. Frankfurt: Klostemann.
- Heidegger, M. (2002). Grundbegriffe der aristotelischen Philosophie. Frankfurt: Klostermann.
- Heidegger, M. (2009a). Metafizik Nedir?. (Çev. Yusuf Örnek). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
- Heidegger, M. (2009b). Basic Concept of Aristotelian Philosophy. (Trans. by. Robert D. Metcalf & Mark B. Tanzer). Bloomington: Indiana University Press.
- Heidegger, M. (2013). Hümanizm Üzerine. (Çev. Yusuf Örnek). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
- Inwood, M. (1997). Heidegger: A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press.
- Maclntyre, A. (2001). Ethik’in Kısa Tarihi Homerik Çağdan Yirminci Yüzyıla, (Çev.Hakkı Hünler – Solmaz Zelyüt Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.
- Richardson, J. (2012). Heidegger. New York: Routledge.
- Schollmeier, P. (1989). Aristotle on Practical Wisdom. Zeitschrift für philosophische Forschung. (43), 124-132.
- Kristjánsson, K. (2021). Phronesis (Practical Wisdom) as a Type of Contextual Integrative Thinking. Review of General Psychology. 25 (3), 239-257.
Abstract
References
- Ackrill, J. L. (1981). Aristotle The Philosopher. New York: Oxford University Press.
- Anderson, J. F. (1967). Bergon, Aquinas, Heidegger On The Notion of Nothingness. Proceedings of American Catholic Philosophical Association. (41), 143-148.
- Aristoteles, (1999). Eudemos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: Dost Yayınları.
- Aristoteles, (2005). Nikomakhos’a Etik. (Çev. Saffet Babür). Ankara: Kebikeç Yayınları.
- Aristoteles, (2019). Magna Moralia. (Çev. Gurur Sev). İstanbul: Pinhan Yayınları.
- Aristotle, (1992). Eudemian Ethics. (Trans. by. Michael Woods). Oxford: Oxford University Press.
- Aristotle, (2012). Nicomachean Ethics. (Trans. by. Joe Sachs). Indianapolis: Hackett Publishing.
- Brogan, W. A. (2005). Heidegger and Aristotle The Twofoldness of Being. New York: State University of New York Press.
- Curter, H.J. (2012). Aristotle and Virtues. Oxford: Oxford University Press.
- David, W. R. (2011). Aristoteles. (Çev. Ahmet Arslan). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
- Descartes, R. (2018). Meditasyonlar. (Çev. Engin Sunar). İstanbul: Say Yayınları.
- Dreyfus, H. L. (2008). Interpreting Heidegger on Das Man. An Interdisciplinary Journal of Philosophy. (38), 423-430.
- Egan, D. (2012). Das Man and Distantiality in Being and Time. An Interdisciplinary Journal of Philosophy. (55), 289-306.
- Heidegger, M. (1955). Was ist Metaphysik?. Frankfurt: Klostermann.
- Heidegger, M. (1966). Was ist das – die Philosophie?. Tübingen: Neske.
- Heidegger, M. (1995). Nedir Bu – Felsefe?. (Çev. Önay Sözer). İstanbul: Afa Yayıncılık.
- Heidegger, M. (2000). Uber den Humanismus. Frankfurt: Klostemann.
- Heidegger, M. (2002). Grundbegriffe der aristotelischen Philosophie. Frankfurt: Klostermann.
- Heidegger, M. (2009a). Metafizik Nedir?. (Çev. Yusuf Örnek). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
- Heidegger, M. (2009b). Basic Concept of Aristotelian Philosophy. (Trans. by. Robert D. Metcalf & Mark B. Tanzer). Bloomington: Indiana University Press.
- Heidegger, M. (2013). Hümanizm Üzerine. (Çev. Yusuf Örnek). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
- Inwood, M. (1997). Heidegger: A Very Short Introduction. New York: Oxford University Press.
- Maclntyre, A. (2001). Ethik’in Kısa Tarihi Homerik Çağdan Yirminci Yüzyıla, (Çev.Hakkı Hünler – Solmaz Zelyüt Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.
- Richardson, J. (2012). Heidegger. New York: Routledge.
- Schollmeier, P. (1989). Aristotle on Practical Wisdom. Zeitschrift für philosophische Forschung. (43), 124-132.
- Kristjánsson, K. (2021). Phronesis (Practical Wisdom) as a Type of Contextual Integrative Thinking. Review of General Psychology. 25 (3), 239-257.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | June 19, 2022 |
| Publication Date | June 30, 2022 |
| Submission Date | March 9, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Issue: 9 |
“Journal of Social and Cultural Studies” (J-SCS) is published in Turkish and English. “Journal of Social and Cultural Studies” (J-SCS) is published only in electronic form through its website and adopts open access policy. The journal is published twice a year, in June and December. No fees are charged for publications, no fees are paid to the editors, the editorial board and the referees and their owners. It is accepted that the authors who submit articles to the contact address for publication in the journal should read and acknowledge this copyright statement.
“Journal of Social and Cultural Studies” is open to the work of all researchers who have the title “PhD” or “PhD student”. It is not obligatory that the second, third and fourth authors of the article have the title “PhD” or “PhD student”. An article should has been written by max. four authors. The articles prepared in accordance with the writing rules are presented to the referee for review after they have passed the editorial review. The reviewer may ask for a correction to the article, directly refuse or accept it. For the articles declined as a result of the reviewer evaluation, a second reviewer may be requested by the author, If the editors’ board finds that the request is appropriate, the article will be sent to a second reviewer.
The articles previously published in another publication or in the evaluation stage by another publication are not accepted into “Journal of Social and Cultural Studies” publication process. All the ethical and legal responsibilities related to the published articles belong to the authors.