Habitus Toplumbilim Dergisi

Öz

Bu makale, Postmodernizm ve Post-turth kavramlarının tarihselliğine ve içeriğine değinerek, 20. ve 21. yüzyıl sanatını şekillendiren fotografik ve sinematografik imgeleri teorik bir boyutta ele almaktadır. Araştırma, fotoğrafın görsel sanatçıların eserlerini ve düşüncelerini nasıl etkilediğini göstermeyi, yazar ve düşünürlerin bu imgeler hakkındaki farklı görüşlerini biraraya getirerek metinlerarası ilişkiler kurmayı amaçlamaktadır. Edinilen bilgilerin ağırlıklı olarak öznelliğinin dikkat çektiği ve fotoğrafı anlamlandırmak için bu öznelliğin getirdiği edebi öykücülüğe dayalı bir dil gerekesimi olduğu gözlemlenmiştir. Bunun aksine sinemanın okunmaktan ziyade görülen bir yapısının oluşu; sinematografik ‘formu’, ‘içerikten’ öncelikli kılmıştır. Hakikatin önemsizleşmesi, yalanın meşrulaşması çağdaş fotoğraf ve sinemanın konusunu oluştururken, dijitalleşmenin getirdiği sentetik imgelere estetik açıdan getirilen eleştirel yaklaşımlar ile toplumdaki bir soruna sentetik imgeyle gönderme yapan eserlerin biradalığı, sanat alanında çoklu bir yapı ortaya koymuştur. Belirtilen dönem ve sürecin çok sesli, girift olmasından dolayı, bu araştırma, okuyucuya daha geniş bir pencereden güncel olaylara ve sanata daha nesnel bakabilmesine katkı sağlayacağı düşünülmüştür.