Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi

Öz

İnsan, kendinin farkına vardığı andan itibaren kim olduğunu anlamaya dair bir çaba içine girmektedir. İnsanın, bu çabası, kendi kendisini inşa etme projesidir. Bu özgül bir deneyimi ve yaratıcı bir arayışı zorunlu hale getirir. Kimlik, tanımlanması oldukça güç ve çok katmanlı bir kavramdır. İnsanı, dış dünyaya karşı tanımlayan, onun tüm özelliklerini ve niteliklerini kapsayan bir kavramdır. Kimlik, kişiliğin inşasının temel taşlarındandır. Kimlikler birer aidiyet göstergesidir; ancak insanı tekil bir birey olarak yeri doldurulamaz ve farklı kılan ‘öz’ kimliğidir. Bireyin sorgulayarak anlamlandırmaya çalıştığı temel kimliği budur. Kendi ‘öz’ünü bilme ve anlamlandırma çabası içinde olan sanatçı da, kimliğini bir ifade aracı olarak gördüğü sanat yoluyla oluşturur. Bu bağlamda, yaratım süreci içerisinde sanatçının hissettiklerini anlaması kendi kimliğini bulmasının önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Sanatçı bu süreci, yaşamsal deneyimlerini aktardığı eserleri aracılığıyla yaşamaktadır. Bu nedenle, sanatçı kimliğinin oluşumunda, kişinin geçmişinin rolü büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, yaşam deneyimlerini eserlerinin ana temalarına yerleştiren ve bunu geçmişle uzlaşma ve bir çeşit kendini iyileştirme aracı olarak kullanan Nan Goldin ve Noboyoshi Araki örnekleri incelenmiştir.