Öz
Yapılan bu çalışmada kadın yöneticilerin demokratik liderlik eğilimleri ve çalışan bağlılığı arasındaki ilişki yönlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Konu ile ilgili sektörde yöneticilik yapan kadın yöneticilerle birlikte çalışan bireyler üzerinde bir uygulama yapılmıştır. Çalışmada araştırma yöntemi olarak nicel araştırma yöntemi ve veri toplama tekniği olarak anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma evreni olarak Düzce’de yöneticilik yapan kadın yöneticilerle birlikte çalışan bireyler belirlenmiştir. Örneklem olarak 146 çalışan belirlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre kadın yöneticilerde demokratik liderlik eğilimleri ile devam bağlılığı arasında negatif yönlü anlamlı ve normatif bağlılık arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki görülmüştür.
Anahtar Kelimeler
Liderlik demokratik liderlik çalışan bağlılığı normatif bağlılık devam bağlılığı kadın yöneticiler
Kaynakça
- Aktan, C. (1999). 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri. İstanbul: Tügiad Yayınları.
- Aslan, Ş. (2008). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile Örgütsel Bağlılık ve Mesleğe Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Araştırılması. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 2(15), 163-178.
- Bakır, A. A. (2013). Öğretmenlerin Paylaşılan Liderlik ve Örgütsel Bağlılık Algıları Arasındaki İlişkinin Analizi (Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Malatya.
- Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Cohen, William (2010). Drucker ve Liderlik (Çev: Ü. Şensoy). İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
- Çetin, M.Ö. (2004). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Çolakoğlu, Ü., Ayyıldız, T., Cengiz, S. (2009). Çalışan Demografik Özelliklerine Göre Örgütsel Bağlılık Boyutlarında Algılama Farklılıkları: Kuşadası’ndaki Beş Yıldızlı Konaklama İşletmeleri Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 77-89, Ankara.
- Doğanay, A. (2014). Liderlik Tarzlarının, Çalışanların Bağlılık Seviyesi ve Performansına Etkisi: Başakşehir Belediyesi’nde Bir Uygulama (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Eraslan, L. (2006). Liderlikte Post-modern Bir Paradigma: Dönüşümcü Liderlik. International Journal of Human Sciences, 1(1), 2-32.
- Eren, M., Titizoğlu, Ö. (2014). Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzlarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (The Journal of Socialand Economic Research), 27, 275-303.
- Ergeneli, A., Arı Sağlam, G. (2005). Krizde İşten Çıkarmaların Banka Yöneticileri Üzerine Etkileri: Örgütsel Bağlılık, Güvence Güçlendirme Algıları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 60(1), 122-148, Ankara.
- Güner, Ş. (2002). Dönüşümsel Liderliğin Güç Kaynakları ve Silahlı Kuvvetler Organizasyonunun Dönüşümsel Liderliğe Uygunluk Açısından Değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
- İbicioğlu, H. (2000). Örgütsel Bağlılıkta Paradigmatik Uyumun Yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 15(1), 13-22.
- İzgören, A.Ş., (2005). Geleceğin Organizasyonunu Yaratmak. Ankara: Elma Yayınevi.
- Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Karahan, A. (2008). Hastanelerde Liderlik Ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 145-162.
- Kütükcü, A. (2017). Türkiye’de Kadın Liderlik Alanında Yapılan Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi. Kadın Araştırmaları Dergisi, 15, 26-47.
- Meyer J and Allen N (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application. Thousand Oaks: Sage Publications.
- Meyer J P, Allen N J and Smith C (1993), Commitment to Organizations and Occupations: Extension and Test of a Three-component Conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551.
- Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.
- Schermerhorn, J. R., Harris Bond, M. (1997). Cross-cultural Leadership Dynamics in Collectivism and High Power Distance Settings. Leadership & Organization Development Journal, 18(4), 187-193.
- Simosi, M., Xenikou, A. (2010). The Role of Organizational Culture in the Relationship Between Leadership and Organizational Commitment: An Emprical Study in a Greek Organization. The International Journal of Human Resource Management, 21(10), 1598-1616.
- Şencan, A. G. M. N. M., İbicioğlu, H., Karabekir, M. (2015). Kadın Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin İncelenmesi: Türkiye'deki Kadın Rektörler Üzerine Bir İçerik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 241-259.
- Tengilimoğlu, D. (2005). Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14),1-16.
- Türkkahraman, M., Şahin, K. (2010). Kadın ve Kariyer. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 75-88.
- Ulukan, M. (2005). Futbolcuların Performans Ve Kulübe Bağlılıklarında Antrenörlerin Liderlik Özelliklerinin Rolü. Journal of Physical Education And Sport Sciences, 7(4), 37-44.
- Wiener, Y. (1982). Commitment in Organizations: A Normative View. Academy of Management Review, 7, 418–428.
- William A. Cohen (2010). Drucker ve Liderlik Modern Yöneticiliğin Ustasından Yeni Dersler (Çev. Ü. Şensoy). İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
Öz
The aim of this study to determine the direction of the relationship between female managers’ trend to democratic leadership and employee engagement. An application was made on individuals working with female executives about the subject. Quantitative research method was used in the study and data were obtained using the survey technique. Research universe was determined as individuals working with female executives in Düzce. The sample was determined as 146 employees. According to the results of the research; there is a significant and negative relationship between democratic leadership trend of female executives and continued commitment of employees. There is a significant and positive relationship between democratic leadership trend of female executives and normative commitment of employees.
Anahtar Kelimeler
Leadership democratic leadership employee engagement normative commitment continued commitment female managers
Kaynakça
- Aktan, C. (1999). 2000’li Yıllarda Yeni Yönetim Teknikleri. İstanbul: Tügiad Yayınları.
- Aslan, Ş. (2008). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile Örgütsel Bağlılık ve Mesleğe Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Araştırılması. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 2(15), 163-178.
- Bakır, A. A. (2013). Öğretmenlerin Paylaşılan Liderlik ve Örgütsel Bağlılık Algıları Arasındaki İlişkinin Analizi (Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Malatya.
- Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Cohen, William (2010). Drucker ve Liderlik (Çev: Ü. Şensoy). İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
- Çetin, M.Ö. (2004). Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Çolakoğlu, Ü., Ayyıldız, T., Cengiz, S. (2009). Çalışan Demografik Özelliklerine Göre Örgütsel Bağlılık Boyutlarında Algılama Farklılıkları: Kuşadası’ndaki Beş Yıldızlı Konaklama İşletmeleri Örneği. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 77-89, Ankara.
- Doğanay, A. (2014). Liderlik Tarzlarının, Çalışanların Bağlılık Seviyesi ve Performansına Etkisi: Başakşehir Belediyesi’nde Bir Uygulama (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
- Eraslan, L. (2006). Liderlikte Post-modern Bir Paradigma: Dönüşümcü Liderlik. International Journal of Human Sciences, 1(1), 2-32.
- Eren, M., Titizoğlu, Ö. (2014). Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Tarzlarının Örgütsel Özdeşleşme ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi (The Journal of Socialand Economic Research), 27, 275-303.
- Ergeneli, A., Arı Sağlam, G. (2005). Krizde İşten Çıkarmaların Banka Yöneticileri Üzerine Etkileri: Örgütsel Bağlılık, Güvence Güçlendirme Algıları. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 60(1), 122-148, Ankara.
- Güner, Ş. (2002). Dönüşümsel Liderliğin Güç Kaynakları ve Silahlı Kuvvetler Organizasyonunun Dönüşümsel Liderliğe Uygunluk Açısından Değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Isparta.
- İbicioğlu, H. (2000). Örgütsel Bağlılıkta Paradigmatik Uyumun Yeri. Dokuz Eylül Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 15(1), 13-22.
- İzgören, A.Ş., (2005). Geleceğin Organizasyonunu Yaratmak. Ankara: Elma Yayınevi.
- Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
- Karahan, A. (2008). Hastanelerde Liderlik Ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 145-162.
- Kütükcü, A. (2017). Türkiye’de Kadın Liderlik Alanında Yapılan Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi. Kadın Araştırmaları Dergisi, 15, 26-47.
- Meyer J and Allen N (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application. Thousand Oaks: Sage Publications.
- Meyer J P, Allen N J and Smith C (1993), Commitment to Organizations and Occupations: Extension and Test of a Three-component Conceptualization. Journal of Applied Psychology, 78, 538-551.
- Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory. New York: McGraw-Hill.
- Schermerhorn, J. R., Harris Bond, M. (1997). Cross-cultural Leadership Dynamics in Collectivism and High Power Distance Settings. Leadership & Organization Development Journal, 18(4), 187-193.
- Simosi, M., Xenikou, A. (2010). The Role of Organizational Culture in the Relationship Between Leadership and Organizational Commitment: An Emprical Study in a Greek Organization. The International Journal of Human Resource Management, 21(10), 1598-1616.
- Şencan, A. G. M. N. M., İbicioğlu, H., Karabekir, M. (2015). Kadın Yöneticilerin Liderlik Özelliklerinin İncelenmesi: Türkiye'deki Kadın Rektörler Üzerine Bir İçerik Analizi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(1), 241-259.
- Tengilimoğlu, D. (2005). Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14),1-16.
- Türkkahraman, M., Şahin, K. (2010). Kadın ve Kariyer. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(1), 75-88.
- Ulukan, M. (2005). Futbolcuların Performans Ve Kulübe Bağlılıklarında Antrenörlerin Liderlik Özelliklerinin Rolü. Journal of Physical Education And Sport Sciences, 7(4), 37-44.
- Wiener, Y. (1982). Commitment in Organizations: A Normative View. Academy of Management Review, 7, 418–428.
- William A. Cohen (2010). Drucker ve Liderlik Modern Yöneticiliğin Ustasından Yeni Dersler (Çev. Ü. Şensoy). İstanbul: Optimist Yayım Dağıtım.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Finans |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 18 Şubat 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 1 Sayı: 1 |
