Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evli Bireylerde Evlilik Uyumu Ve Aşk Tutumunun Psikolojik İyi Oluş Üzerindeki Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 4 Sayı: 1, 99 - 117, 29.06.2021

Öz

Bu çalışmada amaç, evli bireylerde aşk tutumlarının ve evlilik uyumunun, psikolojik iyi oluş düzeyine etkisi olup olmadığını incelemektir. Araştırmanın örneklemini, 227 evli kadın ve 168 evli erkek olmak üzere 395 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada, “Demografik Bilgi Formu”, “Evli Kadınlar Ve Erkekler İçin Psikolojik İyi Oluş Ölçeği Türkçe Formu”, “Yakın Doğu Evlilik Uyum Ölçeği” ve “Aşk Tutumları Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 22.0 programı ile analiz edilmiştir. Analizde, Bağımsız t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Pearson korelasyon analizi ve regresyon uygulanmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında, yapılan regresyon analizine göre evlilik uyumu arttıkça psikolojik iyi oluş düzeyinin de arttığı görülmüştür. Aşka ilişkin tutumlara bakıldığında ise tutkulu aşkın ve arkadaşça aşkın artmasının psikolojik iyi oluş düzeyini arttırdığı ve sahiplenici aşkın artmasının ise psikolojik iyi oluşu azalttığı bulunmuştur.

Kaynakça

  • Akar, H. (2005). Psikiyatrik Yardım Talebi Olanlar İle Yardım Talebi Olmayan Ve Boşanma
  • Aşamasında Olan Çiftlerde Çift Uyumu Ve Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Karşılaştırılması. İstanbul: Uzmanlık Tezi, Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hatalıkları Eğitim Ve Araştırma Hastanesi 12. Psikiyatri Birimi.
  • Akdağ, F. (2014). Evli Bireylerde Psikolojik İyi Oluşun Kök Aile ile İlişkiler, Benlik Saygısı ve Evlilik Doyumu Açısından Yordanması (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Akdoğan, A., ve Polatçı, S. (2013). Psikolojik Sermayenin Performans Üzerindeki Etkisinde İş Aile Yayılımı ve Psikolojik İyi Oluşun Etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 273--294.
  • Atak, H., ve Taştan, N. (2012). Romantik İlişkiler Ve Aşk. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 4(4), 520-546.
  • Bayraktaroglu, H. T., Tezer, M., Beyazit, U., ve Çakici, E. T. (2017). The Development and Assessment of Psychometric Properties Of Near East Marital Adjustment Scale. International Journal of Educational Sciences, 19(2-3), 205-213.
  • Brown, R. (1994). Romantic Love and the Selection Criteria of Male and Female Korean Collage Students. The Journal of Social Psychology, 134(2), 183-189.
  • Buss, D. M. (1988). The evolution of Human Intrasexual Competition:Tactics of Mate Attraction. Journal of Personality and Social Psychology, 54(4), 616-628.
  • Büyükşahin, A., ve Hovardaoğlu, S. (2004). Çiftlerin Aşka İlişkin Tutumları'nın Lee’nin Çok Boyutlu Aşk Biçimleri Kapsamında İncelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 19(54), 59-72.
  • Canel, A. (2007). Ailede Problem Çözme, Evlilik Doyumu ve Örnek Bir Grup Çalışmasının Sınanması. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Ceylan, F. G. (1994). Üniversite Öğrencilerinin Eş Seçimindeki Tercih ve Beklentileri (Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
  • Deci, E. L., ve Ryan, R. M. (2008). Hedonia, Eudaimonia And WellBeing; An Introduction. Journal of Happiness Studies(9), 1-11.
  • Diener, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin, 95(3), 542-575.
  • Diener, E. (2000). Subjective Well-Being:The Science of Happiness and aProposal for a National İndex. American Psychologist, 55(1), 34-43.
  • Dökmen, Ü. (1999). Sanatta Ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları Ve Empati. İstanbul:Sistem Yayınları.
  • Dündar, Z., ve Demirli, C. (2018). Medeni Durumları Farklı Olan Çalışanların Psikolojik İyi Olma Düzeylerinin İncelenmesi. The Journal of Educational Reflections, 2(2), 1-10.
  • Erbek, E., Baştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., ve Alpkan, R. L. (2005). Evlilik Uyumu. Düşünen Adam, 18(1), 39-47.
  • Ercan, H. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Aşk Stillerinin Demografik Değişkenler ve Ana Babaya Bağlanması ile İlişkisi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(1), 25-37.
  • Erdoğan, S. (2007). Evlilik Uyumu ile Psikiyatrik Rahatsızlıklar, Bağlanma Stilleri ve Mizaç ve Karakter Özellikleri Arasındaki (Uzmanlık Tezi). Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Erişti, A. (2010). Bağlanma Stilleri, Kişilik Özellikleri Ve Evlilik Uyumu Arasındaki İlişki (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Fişek, G. O., ve Scherler, H. R. (1996). Toplumsal Değişim ve Eşler: Cinsiyet Senaryolarının Sınırlarını Genişletme Amaçlı Bir Terapi Yaklaşımı. Türk Psikoloji Dergisi, 11(36), 1-11.
  • Fışıloğlu, H. (1992). Lisans Üstü Öğrencilerinin Evlilik Uyumu. Psikoloji Dergisi, 7(28), 16-23.
  • Framo, J. L. (1996). A Personal Retrospective Of The Family Therapy Field:Then And Now. Journal of Marital and Family Therapy(22), 239-316.
  • Geçtan, E. (2007). İnsan Olmak. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Hamurcu, H. (2011). Ergenlerin Yetkinlik İnançları ve Psikolojik İyi Oluşlarını Yordamada Psikolojik İhtiyaçlar (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Hawkins, D. N., ve Booth, A. (2005). Unhappily Ever After; Effects of Log-Term, Low-Quality Marriages on Well-Being. Social Forces, 84(1), 451-471.
  • Helvacı, F. K. (2012). Romantik İlişkilerde Sorun Çözme ve Sosyal İlginin Aşka İlişkin Tutumlarla İlişkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Hendrick, C., ve Hendrick, S. (1986). A Theory and Method of Love. Jouroal of Personality and Social Psychology, 50(2), 392-402.
  • Hendrick, C., Hendrick, S. S., ve Dicke, A. (1998). The Love Attitudes Scale: Short Form. Journal of Social and Personal Relationships, 15(2), 147-159.
  • Hendrick, S. S., Dicke, A., ve Hendrick, C. (1998). The Relationship Assessment Scale . Journal of Social and Personal Relationships, 15(1), 137-142.
  • Hortaçsu, N. (2002). Çocuklukta İlişkiler: Ana Baba Kardeş ve Arkadaşlar Ankara: İmge Kitabevi.
  • Huppert, F. A. (2009). Psychological Well-Being: Evidence Regarding its Causes and Consequences. Aplplied Psychology; Health and Well-Being, 1(2), 137-164.
  • Kalkan A. (2020). Öğretmenlerde Evlilik Doyumu ve Psikolojik İyi Oluş Arasındaki İlişki: Adana İli Örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Kalkan, M. (2002). Evlilik İlişkisini Geliştirme Programının, Evlilerin Evlilik Uyum Düzeyine Etkisi. (Doktora Tezi). On Dokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
  • Kalkanlı, M., ve Ersanlı, E. (2008). Bilişsel-Davranışçı Yaklaşıma Dayalı Evlilik İlişkisini Geliştirme Programının Evli Bireylerin Evlilik Uyumuna Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri , 8(3), 965-986.
  • Keyes, C. L., Smhmotkin, D., ve Ryff, C. D. (2002). Optimizing Well-Being: The Emprical Encounter Of Two Traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82(6), 1007-1022.
  • Kharpuri, F. L., ve Priya, M. (2019). Role of Gender and Lenght of Marriage in Marital Satisfaction and Psyhological Well-being. Oxidation Communications, 42(3), 415-432.
  • Kim, H. K., ve Mckenry, P. C. (2002). The Relationship Betweem Marriage and Psychological Well-Being . Journal of Family Issues, 23(8), 885-911.
  • Kim, J., ve Hatfield, E. (2004). Love Types And Subjektive Well-Being: A Cross Cultural Study. Social Behavior and Personality: An International Journal, 32(2), 173-182.
  • Kocayörük, E. (2012). Öz-belirleme Kuramı Açısından Ergenlerin Anne Baba Algısı İle Duyuşsal İyi Oluşları Arasındaki İlişki. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 24-37.
  • Lee, J. A. (1977). A typology of Styles of Loving. Personality and Social Psychology Bulletin, 3(2), 173-182.
  • Meeks, B. S., Hendrick, S. S., ve Hendrich, C. (1998). Communication, Love and Relationship Satisfaction. Journal of Social and Personal Relationships, 15, 755-773.
  • Myers, J. E., ve Shurts, W. (2002). Measuring Positive Emotionality: A Review of Instruments Assessing Love. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 34(4), 238-254.
  • Özen, Y. (2010). Kişisel Sorumluluk Bağlamında Öznel ve Psikolojik İyi Oluş (Sosyal Psiklojik Bir Değerlendirme). T.C. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi(2), 46-58.
  • Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik Ve Aile Terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
  • Özmete, E. (2016). Evli Kadınlar ve Erkekler İçin Psikolojik İyi Oluş Ölçeği'nin Türkçe'ye Uyarlanması. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi(78), 361-391.
  • Polat, D. (2006). Evli Bireylerin Evlilik Uyumları, Aldatma Eğilimleri Ve Çatışma Eğilimleri Arasındaki İlişkilerin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Proulx, C. M., Helms, H. M., ve Buehler, C. (2007). Marital Quality and Personal Well-being: a Meta-analysis. Journal of Marriage and Family, 69(3), 576-593.
  • Rubin, Z. (1970). Measurement of Romantic Love. Journal of Personality and Social Psychology, 16(2), 265-273.
  • Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations On The Meaning Of Psychological Well-Being . Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069-1081.
  • Ryff, C. D. (1995). Psychological Well-Being in Adult Life. Current Directions in Psychological Science, 4(4), 99-104.
  • Ryff, C. D. (2014). Psychological Well-Being Revisited: Advences in The Science and Practice Of Eudamonia. Psychotherapy and Psychosomatics, 83(1), 10-28.
  • Spanier, G. B. (1976). Measuring Dyadic Adjustment: New Scales For Asessing The Quality Of Marriage And Similar Dyads. Journal of Marriage and the Family, 38(1), 15-28.
  • Springer, K. W., ve Hauser, R. M. (2006). An Assessment Of The Construct Validity of Ryff's Scales Of Psychological Well-Being; Method, ModeAnd Measurement Effects. Social Science Research, 35(4), 1080-1102.
  • Sternberg, R. J. (1986). A Triangular Theory of Love. Psychological Review, 93(2), 119-135.
  • Timur, M. S. (2008). Boşanma Sürecinde Olan Ve Olmayan Evli Bireylerin Psikolojik İyi Oluş Düzeylerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Ünivesitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Tutarel-Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte Uyum Ölçeğinin (EUÖ) Güvenirlik Ve Geçerlik Çalışması. 3P Dergisi, 7(1), 50-57.
  • Tutarel-Kışlak, Ş., ve Çabukça, F. (2002). Empati ve Demografik Değişkenlerin Evlilik Uyumu ile İlişkisi. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 2(6).
  • Tutarel-Kışlak, Ş., ve Çavuşoğlu, Ş. (2006). Evlilik Uyumu, Bağlanma Biçimleri,Yüklemeler ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişkiler. Aile Ve Toplum, 8(3), 61-68.
  • Tutarel-Kışlak, Ş., ve Göztepe, I. (2012). Duygu Dışavurumu, Empati, Depresyon ve Evlilik Uyumu Arasındaki İlişkiler. Ankyra: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 27-46.
  • Türk, G. E., ve Demirli-Yıldız, A. (2017). Aşk Biçimleri İlişki Doyumu ve Yalnızlık: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 7(48), 97-109.
  • Uzun-Özer, B., ve Tezer, E. (2008). Aşka İlişkin Tutum Biçimlerinin Olumlu Ve Olumsuz Duyguları Yordayıcılığı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 19-29.
  • Yalçın, H. (2014). Evlilik Uyumu İle Sosyo demografik Özellikler Arasındaki İlişki. Eğitim Ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 250-261.
  • Yıldırım, İ. (1993). Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki Evli Bireylerin Uyum Düzeyleri. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1(4), 23-28.
  • Türkiye İstatistik Kurumu, 2017. Yaşam Memnuniyeti Araştırması, 4 Aralık 2020 http://ingev.org/wpcontent/uploads/2017/02/T%C3%BCrkiye%E2%80%99de-ya%C5%9Fam-memnuniyet-d%C3%BCzeyimiz-613-oldu.pdf
Toplam 65 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Dilara Dünger Mutlu

Fatma Yeşim Can

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Dünger Mutlu, D., & Can, F. Y. (2021). Evli Bireylerde Evlilik Uyumu Ve Aşk Tutumunun Psikolojik İyi Oluş Üzerindeki Etkisi. International Journal of Economics Administrative and Social Sciences, 4(1), 99-117.